Słowo „karencja” pochodzi od łacińskiego słowa „carentia”, które oznacza „brak czegoś”, „niedobór”. W ubezpieczeniach termin ten odnosi się do okresu, w którym mimo posiadania polisy ubezpieczeniowej, ochrona ubezpieczeniowa jeszcze nie obowiązuje, czyli ubezpieczony nie może jeszcze skorzystać z odszkodowania lub innych świadczeń.

W praktyce oznacza to, że w umowie ubezpieczenia może być zastrzeżony okres, na przykład 30 dni od dnia zawarcia umowy, w którym ubezpieczony nie otrzyma świadczeń, nawet jeśli zdarzy się wypadek objęty umową. Okres ten służy często zabezpieczeniu interesów ubezpieczyciela przed nadużyciami, takimi jak zawieranie ubezpieczenia już po wystąpieniu zdarzenia ubezpieczeniowego.

Rezerwa IBNR (ang. "incurred but not reported") to pojęcie stosowane w branży ubezpieczeniowej, odnoszące się do rezerw utworzonych na pokrycie szkód, które miały miejsce, ale nie zostały jeszcze zgłoszone do zakładu ubezpieczeń do dnia kalkulacji rezerw. Termin ten pochodzi z języka angielskiego i dosłownie tłumaczy się jako "zaistniałe, ale niezgłoszone".

W kontekście ubezpieczeń majątkowych, rezerwa IBNR jest uznawana za jedną z najważniejszych rezerw majątkowych, mając istotny wpływ na stabilność finansową zakładów ubezpieczeń.

Możliwa maksymalna szkoda - największa szkoda, jaka może powstać w ubezpieczonym mieniu w wyniku realizacji danego ryzyka na skutek splotu najbardziej niekorzystnych okoliczności. Koncepcja ta opiera się na założeniu, iż wyznaczenia PML dokonuje underwriter w oparciu o dane dotyczące ubezpieczonego majątku korzystając z dotychczasowej wiedzy nt. realizacji konkretnych ryzyk w praktyce.

Postępowanie prowadzone przez zakład ubezpieczeń polegające na ustaleniu przyczyn oraz odpowiedzialności za powstanie szkody.