Oznaczają szkody powstałe wskutek gwałtownego zsuwania się lub staczania ze zboczy górskich lub podgórskich mas śniegu, lodu, skał, kamieni, ziemi lub błota

Oznaczają szkody spowodowane przez zapadanie się ziemi oraz usuwanie się ziemi. Z uściśleniem, że za szkody spowodowane przez:

- zapadanie się ziemi – uważa się szkody powstałe wskutek obniżenia się terenu z powodu zawalenia się podziemnych wolnych przestrzeni w gruncie

- usuwanie się ziemi – uważa się szkody powstałe wskutek ruchów ziemi na stokach

Oznaczają szkody będące następstwem wyładowania atmosferycznego pozostawiającego bezsporne ślady tego zdarzenia.

Oznaczają szkody powstałe wskutek opadu atmosferycznego składającego się z bryłek lodu.

Oznaczają szkody powstałe wskutek deszczu o współczynniku wydajności o wartości co najmniej 4, w przypadku braku możliwości ustalenia tego współczynnika bierze się pod uwagę stan faktyczny i rozmiar szkód w miejscu ich powstania świadczące wyraźnie o działaniach deszczu nawalnego.

Oznaczają szkody powstałe wskutek: zalania terenów w następstwie podniesienia się poziomu wód płynących lub stojących, zalania terenów wskutek deszczu nawalnego, spływu wód po zboczach lub stokach na terenach górskich i podgórskich.

Oznaczają szkody powstałe w wyniku działania wiatru o prędkości nie mniejszej niż 24 m/s, którego działanie wyrządza masowe szkody; pojedyncze szkody uważa się za spowodowane przez huragan, jeżeli w najbliższym sąsiedztwie stwierdzono działanie huraganu.

Określona przepisami prawa minimalna suma gwarancyjna w obowiązkowym ubezpieczeniu OC rolników w przypadku szkód w mieniu wynosi obecnie równowartość w złotych kwoty 1 050 000 euro w odniesieniu do jednego zdarzenia, bez względu na liczbę poszkodowanych.

Jest ustalana w drodze negocjacji między rolnikiem a zakładem ubezpieczeń odrębnie dla każdej uprawy i każdego zwierzęcia. Sumy te nie mogą przekroczyć maksymalnych sum ubezpieczenia określonych co roku w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie wysokości dopłat do składek z tytułu ubezpieczenia upraw rolnych i zwierząt gospodarskich.

Za plon główny (w rozumieniu ustawy) uznaje się w przypadku: