ITC – Hulls (Institute Time Clauses – Hulls) zostały opracowane przez Institute of London Underwriters - to standardowe klauzule stosowane w polisach ubezpieczeniowych dla statków.
Regulują one m.in. ryzyka, na jakie narażony jest statek oraz zasady postępowania w przypadku szkód – co ciekawe ich pierwsze wersje pojawiły się już w XIX wieku i od tego czasu były wielokrotnie aktualizowane.
Słowo to brzmi nieco egzotycznie, niektórym kojarzy się z Dalekim Wschodem, tymczasem znaczenie jest bardziej prozaiczne.
Dyspaszer to specjalista, który w momencie wystąpienia awarii wspólnej przygotowuje ekspertyzę zwaną dyspaszą. Skomplikowane nieco, ale wyjaśnimy krok po kroku kolejne definicje. Zacznijmy od awarii wspólnej.
W żegludze morskiej nie często dochodzi do wypadków, jeśli jednak się zdarzają, wówczas wiążą się z ogromnymi stratami finansowymi.
Zwłaszcza, gdy uszkodzeniu ulegają nie tylko statki, ale także przewożony na nich ładunek. Wg danych brokerów z Polskiej Kancelarii Brokerskiej zajmujących się ubezpieczeniami morskimi, częstość zjawisk prowadzących do awarii wspólnej wzrosła w ostatniej dekadzie, a trend ten utrzyma się w najbliższej przyszłości.
Abandon (ang. ‘porzucenie, opuszczenie, zrzeczenie’) przedmiotu ubezpieczenia lub abandon ubezpieczeniowy to instytucja prawa ubezpieczeń morskich.
W ubezpieczeniach morskich: skrót terminu Protection and Indemnity (ochrona i odszkodowanie) oznaczający ubezpieczenie OC armatora (stanowiące w zasadzie uzupełnienie ubezpieczenia OC oraz innych zainteresowań majątkowych armatora). Ubezpieczenie to może być zawierane w komercyjnych zakładach ubezpieczeń lub w tzw. klubach P&Is działających podobnie do towarzystw ubezpieczeń wzajemnych.