Zgodnie z art. 817 kodeksu cywilnego ubezpieczyciel ma 30 dni na spełnienie świadczenia z umowy ubezpieczenia, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku.

Gdyby okazało się, że ten 30-dniowy termin jest niewystarczający do wyjaśnienia okoliczności   koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości odszkodowania wówczas termin może zostać przedłużony. W takim przypadku świadczenie powinno być spełnione w ciągu czternastu dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Podkreślić należy, że bezsporna część świadczenia powinna być spełniona w czasie podstawowym (30 dni).

Wskazana w kodeksie cywilnym możliwość przedłużenia terminu 30-dniowego do spełnienia świadczenia jest wyjątkiem i nie może być przez ubezpieczycieli nadużywana. Termin ten ma bardzo duże znaczenie. W przypadku opóźnienia w spełnieniu świadczenia przez ubezpieczyciela ubezpieczonemu należą się odsetki. W orzecznictwie  znajdujemy tez przykłady na to,  że w chwili zawinionego opóźnienia ubezpieczyciel ponosi dodatkową odpowiedzialność np. odpowiada za szkodę w postaci poniesionych przez ubezpieczonego kosztów najęcia auta zastępczego.

Zakład ubezpieczeń zobowiązany jest także do niezwłocznego wyjaśnienia wszelkich okoliczności zdarzenia i określenia swojej odpowiedzialności.