Pełni rolę pośrednika pomiędzy poszkodowanym, a zagranicznym zakładem ubezpieczeń. Polskie towarzystwa ubezpieczeniowe zostały zobligowane do ustanowienia tzw. reprezentanta ds. roszczeń w każdym państwie członkowskim w Unii Europejskiej.

Świadczenie przysługujące ubezpieczonemu w ramach umowy zawartej z zakładem ubezpieczeń. Towarzystwo zobowiązuje się do wypłaty określonej kwoty w stałych odstępach czasu (np. co miesiąc) przez ustanowiony z góry okres lub dożywotnio na rzecz ubezpieczonego.

Roszczenie zwrotne towarzystwa ubezpieczeniowego. Uprawnienie zakładu ubezpieczeń do żądania od sprawcy szkody zwrotu całości lub części kosztów wypłaconego przez ubezpieczyciela odszkodowania. Wyróżniamy dwa rodzaju regresu ubezpieczeniowego: typowy (właściwy) – sprawca szkody to osoba trzecia lub nietypowy (niewłaściwy) – sprawca szkody to sam ubezpieczający.

To umowa, w której cesjonariusz (reasekurator lub ubezpieczyciel występujący w roli reasekuratora) zobowiązuje się do pokrycia określonej w umowie części odszkodowań i świadczeń wypłaconych z umów ubezpieczenia zawartych przez cedenta (ubezpieczyciela, który zawarł umowy ubezpieczenia), za co cedent zobowiązuje się zapłacić określoną w umowie składkę reasekuracyjną.

Wynagrodzenie pośredników przez zakład ubezpieczeń za pozyskiwanie ubezpieczeń i doprowadzenie do zawarcia umowy ubezpieczenia. Wynagrodzenie jest naliczane w procentach od zainkasowanych składek. Prowizja nie podwyższa wysokości składki, gdyż stanowi stały czynnik kosztów zakładu ubezpieczeń uwzględniony w każdej składce, niezależnie od sposobu i miejsca jej naliczania.

System obliczania składki ubezpieczeniowej za okresy krótsze od roku.