Termin pozwalający ustalić moment rozpoczęcia ubezpieczenia, a tym samym czasu odpowiedzialności towarzystwa ubezpieczeniowego. Od wskazanego w umowie okresu zaczyna się pierwszy miesiąc polisowy, a kolejne z nich rozpoczynają się w takiej samej dacie każdego następnego miesiąca kalendarzowego.
Sposób rozliczenia szkody polegający na naprawie auta na koszt ubezpieczyciela. Poszkodowany wstawia auto do warsztatu (najczęściej należącego do autoryzowanej sieci towarzystwa) i odbiera samochód po naprawie. Rozliczenie następuje pomiędzy warsztatema ubezpieczycielem.
Sposób rozliczenia szkody. Kosztorys naprawy pojazdu sporządza się na podstawie oględzin uszkodzonego auta przez rzeczoznawcę oraz wyceny wartości szkód. Odszkodowanie wypłacane jest bezpośrednio poszkodowanemu, po zaakceptowaniu przez niego kosztorysu. Najczęściej wypłata z polisy OC sprawcy odbywa się z uwzględnieniem podatku VAT (chyba, że poszkodowany jest płatnikiem VAT), a z autocasco bez VAT-u.
Określona przepisami prawa wielkość środków własnych ubezpieczyciela, która nie może być niższa od minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego.
Zwyżka w taryfie składek przyznawana z tytułu posiadania przez Ubezpieczającego cech niepożądanych przez danego Ubezpieczyciela. Malus może mieć zastosowanie m.in. z tytułu wieku w przypadku ubezpieczeń komunikacyjnych.
W ubezpieczeniach utraty zysku jest to maksymalny okres, za który ubezpieczyciel będzie ponosił odpowiedzialność za stratę zysku brutto ubezpieczającego spowodowaną wystąpieniem przerw i zakłóceń w jego działalności gospodarczej. Okres ten jest niezależny od okresu ubezpieczenia i rozpoczyna się w dniu zaistnienia przerwy lub ograniczenia działalności z powodu szkody rzeczowej. Trwa zwykle od kilku do kilkunastu miesięcy.
Postępowanie prowadzone przez zakład ubezpieczeń polegające na ustaleniu przyczyn oraz odpowiedzialności za powstanie szkody.
Suma wypłacona osobie ubezpieczonej w momencie rezygnacji z terminowego ubezpieczenia na życie. W zależności od rodzaju polisy kwota wykupu jest: gwarantowana (w ubezpieczeniu na życie i dożycie) lub niegwarantowana (w ubezpieczeniu ochronno-inwestycyjnym ze względu na ryzyko inwestycyjne).
Łączenie przysługujących świadczeń z kilku umów ubezpieczenia. Stosowana w ubezpieczeniach osobowych, w których kumulacji podlegają świadczenia z tytułu śmierci lub trwałego inwalidztwa.
Zbiór ubezpieczeń należących najczęściej do różnych ubezpieczających, które w pewnych przypadkach mogą tworzyć jedno wspólne ryzyko ubezpieczeniowe np. w transporcie morskim towarów.