Postanowienia Konwencji Warszawskiej (także Porozumienia Montrealskiego) określają odpowiedzialność przewoźnika za przewozy w ruchu lotniczym: odpowiedzialności za śmierć lub uszkodzenie ciała pasażerów, opóźnienie pasażerów i/lub bagażu oraz zniszczenie, zagubienie lub uszkodzenie bagażu podróżnego.
Świadczenie ex gratia - sytuacja spełnienia przez ubezpieczyciela świadczenia ubezpieczeniowego, kiedy nie ma on pewności co do odpowiedzialności za szkodę.
Korporacja Ubezpieczeń Eksportowych SA jest oficjalną polską agencją ubezpieczeń eksportowych. Jej statutowym celem jest tworzenie warunków sprzyjających promocji polskiego eksportu na warunkach kredytowych i wzmocnieniu pozycji eksporterów oraz ich towarów i usług na rynku międzynarodowym.
Redukcja sumy ubezpieczenia, czyli zmniejszenie jej wartości po wystąpieniu szkody i wypłacie odszkodowania. Suma ubezpieczenia zostaje zredukowana o kwotę wypłaconego ubezpieczonemu świadczenia.
Jedna z funkcji zakładu ubezpieczeń. Dostarczanie środków pieniężnych na pokrycie strat wynikłych ze zdarzeń losowych.
Osoba fizyczna lub prawna, która na podstawie umowy zastępuje ubezpieczyciela na terenie innego państwa w przypadkach powstania szkód lub awarii objętych ochroną ubezpieczeniową.
W ubezpieczeniach nieruchomości odszkodowanie, czyli finansowe wyrównanie strat materialnych spowodowanych przez zdarzenie losowe np. pożar czy upadek drzewa. Wartość ta z uwagi na charakter polisy nie może przekroczyć wartości rynkowej rekompensowanego mienia.
Konwencja CMR, czyli Convention relative au contrat de transport international de marchandises par route, to międzynarodowa konwencja regulująca kwestie prawne związane z międzynarodowym przewozem drogowym towarów. Podpisana została w Genewie 19 maja 1956 roku i weszła w życie 2 lipca 1961 roku.
W starożytności, w czasach wielkich żaglowców, kultura Grecji i Fenicji rozwijała się na skrzyżowaniu szlaków handlowych. Oba te narody uczyniły z morskiego handlu potężną siłę napędową swoich gospodarek. Życie na morzu było jednak pełne ryzyka, a każdy rejs mógł skończyć się katastrofą z powodu burz, piratów lub innych zagrożeń. W odpowiedzi na te niebezpieczeństwa, armatorzy zaczęli organizować się w struktury zwane „koinoniami” – zrzeszenia skupiające ludzi wspólnie finansujących ochronę i pokrycie szkód.
Słowo "koasekuracja" wywodzi się z łaciny, gdzie słowo co- (lub con-) oznacza "razem", "wspólnie", a assecurare pochodzi od securus, czyli "bezpieczny" lub "pewny". Assecurare oznaczało pierwotnie "udzielić gwarancji" lub "zapewnić bezpieczeństwo". Z połączenia tych dwóch członów powstało pojęcie co-assecuratio, które dosłownie oznacza wspólne zapewnienie bezpieczeństwa lub wspólną ochronę.