Historia Konwencji Warszawskiej to opowieść o czasach, kiedy niebo zaczęło być postrzegane nie tylko jako przestrzeń wolności, ale i jako miejsce pełne wyzwań prawnych, technicznych oraz organizacyjnych.

Wyobraź sobie gwarne ulice XVII-wiecznego Amsterdamu, miasta handlu i morskich opowieści. W porcie, gdzie kupcy z całego świata prześcigali się w targowaniu, w powietrzu unosił się zapach przypraw z dalekich Indii i świeżo załadowanych towarów.

Korporacja Ubezpieczeń Eksportowych SA jest oficjalną polską agencją ubezpieczeń eksportowych. Jej statutowym celem jest tworzenie warunków sprzyjających promocji polskiego eksportu na warunkach kredytowych i wzmocnieniu pozycji eksporterów oraz ich towarów i usług na rynku międzynarodowym.

Słowo "konsumpcja" pochodzi od łacińskiego "consumptio", które oznacza "zużycie, spożycie, wykorzystanie”. Czym jest konsumpcja w branży ubezpieczeniowej? Nie chodzi tu o spożywanie wina czy chlebów, ale o coś równie istotnego – ochronę finansową.

Jedna z funkcji zakładu ubezpieczeń. Dostarczanie środków pieniężnych na pokrycie strat wynikłych ze zdarzeń losowych.

Wyobraź sobie wielki port, setki kontenerów, pojazdy ciężarowe mijające się z prędkością światła, a do tego drobna kolizja, która sprawia, że łańcuch Twoich dostaw zaczyna drżeć w posadach. W takiej sytuacji na scenę wkracza on: komisarz awaryjny – człowiek, który bez względu na strefę czasową, różnice językowe czy kulturowe, potrafi „ogarnąć sytuację”. 

Kompensacja szkody jest fundamentalnym aspektem odpowiedzialności ubezpieczyciela, będącym wyrazem zobowiązania do wywiązania się z warunków umowy i przywrócenia klientowi możliwie pełnej równowagi po wystąpieniu zdarzenia szkodowego.

Konwencja CMR, czyli Convention relative au contrat de transport international de marchandises par route, to międzynarodowa konwencja regulująca kwestie prawne związane z międzynarodowym przewozem drogowym towarów. Podpisana została w Genewie 19 maja 1956 roku i weszła w życie 2 lipca 1961 roku.

W starożytności, w czasach wielkich żaglowców, kultura Grecji i Fenicji rozwijała się na skrzyżowaniu szlaków handlowych. Oba te narody uczyniły z morskiego handlu potężną siłę napędową swoich gospodarek. Życie na morzu było jednak pełne ryzyka, a każdy rejs mógł skończyć się katastrofą z powodu burz, piratów lub innych zagrożeń. W odpowiedzi na te niebezpieczeństwa, armatorzy zaczęli organizować się w struktury zwane „koinoniami” – zrzeszenia skupiające ludzi wspólnie finansujących ochronę i pokrycie szkód.

Słowo "koasekuracja" wywodzi się z łaciny, gdzie słowo co- (lub con-) oznacza "razem", "wspólnie", a assecurare pochodzi od securus, czyli "bezpieczny" lub "pewny". Assecurare oznaczało pierwotnie "udzielić gwarancji" lub "zapewnić bezpieczeństwo". Z połączenia tych dwóch członów powstało pojęcie co-assecuratio, które dosłownie oznacza wspólne zapewnienie bezpieczeństwa lub wspólną ochronę.