Górna granica odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, czyli maksymalna wysokość odszkodowania, które może wypłacić ubezpieczyciel. Towarzystwo nie pokrywa szkód, których wartość przekracza sumę ubezpieczenia.

Roszczenie zwrotne towarzystwa ubezpieczeniowego. Uprawnienie zakładu ubezpieczeń do żądania od sprawcy szkody zwrotu całości lub części kosztów wypłaconego przez ubezpieczyciela odszkodowania. Wyróżniamy dwa rodzaju regresu ubezpieczeniowego: typowy (właściwy) – sprawca szkody to osoba trzecia lub nietypowy (niewłaściwy) – sprawca szkody to sam ubezpieczający.

To umowa, w której cesjonariusz (reasekurator lub ubezpieczyciel występujący w roli reasekuratora) zobowiązuje się do pokrycia określonej w umowie części odszkodowań i świadczeń wypłaconych z umów ubezpieczenia zawartych przez cedenta (ubezpieczyciela, który zawarł umowy ubezpieczenia), za co cedent zobowiązuje się zapłacić określoną w umowie składkę reasekuracyjną.

Wynagrodzenie pośredników przez zakład ubezpieczeń za pozyskiwanie ubezpieczeń i doprowadzenie do zawarcia umowy ubezpieczenia. Wynagrodzenie jest naliczane w procentach od zainkasowanych składek. Prowizja nie podwyższa wysokości składki, gdyż stanowi stały czynnik kosztów zakładu ubezpieczeń uwzględniony w każdej składce, niezależnie od sposobu i miejsca jej naliczania.

Jedna z funkcji zakładu ubezpieczeń. Dostarczanie środków pieniężnych na pokrycie strat wynikłych ze zdarzeń losowych.

Fundusz powołany przez Ministra Finansów. Zadaniem Funduszu jest zaspokojenie roszczeń osób ubezpieczonych w przypadku niewypłacalności ubezpieczyciela. Fundusz tworzony jest ze środków przekazywanych przez wszystkie firmy ubezpieczeniowe.