W języku prawnym mówimy o wynagrodzeniu pośrednika za dystrybucję produktu ubezpieczeniowego. W praktyce rynkowej słowo „prowizja” częściej kojarzy się z agentem, a „kurtaż” z brokerem. Różnica jest jednak funkcjonalna, nie definicyjna. W obu przypadkach chodzi o część składki, którą ubezpieczyciel przeznacza na opłacenie pracy pośrednika: od analizy potrzeb klienta, przez negocjacje warunków, po obsługę polisy i odnowienia.

Kluczowe jest to, że prowizja nie jest ani „bonusem”, ani jałmużną. Po stronie zakładu ubezpieczeń stanowi koszt akwizycji i obsługi, który jest na równi z innymi kosztami wkalkulowany w składkę. Po stronie pośrednika, to przychód z działalności doradczej i sprzedażowej, a więc element modelu biznesowego, który determinuje rozwój sieci, inwestycje w kompetencje, jakość obsługi.

„Wysokość kurtażu jest taka sama dla agenta i brokera, ale punkt ciężkości jest zupełnie inny. Agent reprezentuje zakład ubezpieczeń. My, jako broker, stoimy po stronie klienta, czyli negocjujemy warunki, kwestionujemy zapisy OWU, budujemy program ochrony pod jego ryzyko, a nie pod tabelę sprzedażową ubezpieczyciela. To jest realna wartość dodana, której nie widać w procencie prowizji, ale bardzo wyraźnie w jakości ochrony.” - Wojciech Bednarek, wiceprezes, Polska Kancelaria Brokerska

W Polskiej Kancelarii Brokerskiej przyjęliśmy perspektywę, że prowizja nie jest dodatkiem do polisy, lecz integralnym elementem architektury relacji między klientem, brokerem i ubezpieczycielem. Nasze podejście opiera się na trzech zasadach:

·  przejrzystość – klient powinien rozumieć, z czego finansowana jest praca brokera;

·  adekwatność – poziom kurtażu musi odpowiadać złożoności ryzyka i zakresowi realnie świadczonych usług;

·  zgodność interesów – konstrukcja wynagrodzenia nie może zachęcać do działań sprzecznych z interesem klienta.

Na końcu musi się pojawić definicja, która porządkuje te wszystkie wątki. W ujęciu, które stosujemy w PKB: prowizja (kurtaż) to część składki ubezpieczeniowej stanowiąca wynagrodzenie pośrednika za pozyskanie, obsługę i utrzymanie umów ubezpieczenia, wypłacana przez zakład ubezpieczeń, ekonomicznie finansowana przez klienta i kształtowana w taki sposób, by wspierać, a nie wypaczać, jego interes.

Od tego, jak rynek i regulatorzy będą definiować i konstruować prowizję w najbliższych latach, zależy nie tylko rentowność dystrybucji ubezpieczeń, lecz także poziom zaufania do całej branży. A zaufanie, w odróżnieniu od kurtażu, nie jest procentem w tabeli, lecz strategicznym kapitałem każdej organizacji.

„W PKB naszą rolą nie jest sprzedanie polisy, lecz obrona interesu ubezpieczonego: od analizy ryzyka, przez negocjacje, po wsparcie przy szkodach. Ten sam kurtaż, ale zupełnie inny poziom odpowiedzialności i kompetencji po stronie doradcy.” – Ewelina Kozłowska, Polska Kancelaria Brokerska

W tym kontekście rola Polskiej Kancelarii Brokerskiej wykracza daleko poza klasyczne postrzeganie brokera jako pośrednika „od polisy”. Pozycjonujemy się jako ekspert od zarządzania ryzykiem, stojąc zawsze po stronie klienta. Budujemy transparentne modele kurtażu, jasno komunikując zasady współpracy, PKB wzmacnia nie tylko bezpieczeństwo finansowe przedsiębiorstw, ale także standardy całego rynku. Naszą ambicją jest, by każda decyzja ubezpieczeniowa klienta była podejmowana w oparciu o pełną świadomość, zarówno ryzyk, jak i mechanizmów wynagradzania. To właśnie w tym obszarze chcemy być postrzegani jako partner pierwszego wyboru: dojrzały, merytoryczny i odpowiedzialny.