Wiedza

Słowo „karencja” pochodzi od łacińskiego słowa „carentia”, które oznacza „brak czegoś”, „niedobór”. W ubezpieczeniach termin ten odnosi się do okresu, w którym mimo posiadania polisy ubezpieczeniowej, ochrona ubezpieczeniowa jeszcze nie obowiązuje, czyli ubezpieczony nie może jeszcze skorzystać z odszkodowania lub innych świadczeń.

W praktyce oznacza to, że w umowie ubezpieczenia może być zastrzeżony okres, na przykład 30 dni od dnia zawarcia umowy, w którym ubezpieczony nie otrzyma świadczeń, nawet jeśli zdarzy się wypadek objęty umową. Okres ten służy często zabezpieczeniu interesów ubezpieczyciela przed nadużyciami, takimi jak zawieranie ubezpieczenia już po wystąpieniu zdarzenia ubezpieczeniowego.

ITC – Hulls (Institute Time Clauses – Hulls) zostały opracowane przez Institute of London Underwriters - to standardowe klauzule stosowane w polisach ubezpieczeniowych dla statków.

Regulują one m.in. ryzyka, na jakie narażony jest statek oraz zasady postępowania w przypadku szkód – co ciekawe ich pierwsze wersje pojawiły się już w XIX wieku i od tego czasu były wielokrotnie aktualizowane. 

Słowo "implozja" pochodzi od łacińskiego terminu "implosio", który jest złożeniem dwóch elementów: przedrostka "im-" (oznaczającego "do wewnątrz") i rdzenia "plodere" (oznaczającego "uderzać, uderzać na coś"). W rezultacie, "implosio" oznacza "uderzenie do wewnątrz" lub "zapadnięcie się do środka".

Etymologia tego słowa podkreśla jego fundamentalne znaczenie, które odnosi się do nagłego i gwałtownego zapadnięcia się obiektu pod wpływem wewnętrznych lub zewnętrznych sił. Współczesne użycie terminu "implozja" jest zgodne z jego łacińskimi korzeniami, opisując zjawisko, w którym struktura lub system gwałtownie zapada się do wewnątrz, często z dramatycznymi konsekwencjami.

Słowo "inkaso" pochodzi z języka włoskiego, oznacza ściąganie należności. W kontekście ubezpieczeń, inkaso odnosi się do procesu pobierania składek ubezpieczeniowych od klientów przez ubezpieczyciela. Innymi słowy, jest to proces, dzięki któremu wpłacone składki są efektywnie zbierane i zarządzane przez odbiorcę lub instytucję działającą w jego imieniu.

W praktyce ubezpieczeniowej, inkaso może przybierać różne formy, w tym bezpośrednie pobieranie opłat od klientów, pobieranie opłat za pośrednictwem pośredników ubezpieczeniowych lub automatyczne odliczenia z kont bankowych klientów.

Słowo "indeksacja" ma swoje źródło w języku łacińskim. Wywodzi się od słowa "index", które oznaczało "wskaźnik" lub "znak". W kontekście ubezpieczeń, indeksacja oznacza dostosowywanie składki lub wartości ubezpieczenia do zmieniających się wskaźników, takich jak inflacja czy też inne zmienne ekonomiczne.

Przykładem może być polisa ubezpieczeniowa na życie z indeksacją. Jeśli ktoś zakupi taką polisę, a następnie przez wiele lat płaci regularne składki, wartość ubezpieczenia może być narażona na spadek realnej wartości z powodu inflacji. Dzięki indeksacji, ubezpieczyciel dostosowuje sumę ubezpieczenia do zmian w kosztach życia, co oznacza, że ubezpieczenie nadal będzie w stanie zapewnić adekwatną ochronę finansową dla beneficjentów w miarę upływu czasu. 

Klauzula ICC C reprezentuje jedną z trzech podstawowych kategorii warunków ubezpieczeniowych stworzonych przez Institute of London Underwriters.

Podobnie jak ICC A i ICC B, ma swoje korzenie w historycznym londyńskim sektorze ubezpieczeń, który jest uważany za jeden z najstarszych i najbardziej wpływowych rynków na świecie. Jego geneza sięga XIX wieku, epoki, gdy standardy ubezpieczenia dla towarów transportowanych drogą morską były niezbędne dla rozwoju globalnego handlu.