Baza wiedzy

Przestępstwo popełnione na szkodę towarzystwa ubezpieczeniowego. Obejmuje wszystkie etapy transakcji ubezpieczeniowej – od złożenia fałszywego wniosku przez klienta, po celowe wyrządzenie szkody. Ubezpieczyciel, który udowodni popełnienie przestępstwa może rozwiązać umowę, odmówić wypłaty odszkodowania, a także skierować sprawę na drogę prawną.

Przyjęty w polskiej praktyce ubezpieczeniowej termin oznaczający podstawowy zakres ubezpieczenia mienia. Powstał w wyniku połączenia pierwszych liter angielskich nazw ryzyk podstawowych obejmujących: ogień (Fire), uderzenie pioruna (Lightning), wybuch (Explosion), upadek statku powietrznego (Aircraft crash landing).

Termin używany w ubezpieczeniach mienia od ognia i innych zdarzeń losowych wskazujący rozszerzony zakres pokrycia ryzyk ubezpieczeniowych. Osoba fizyczna, która deklaruje regularne opłacanie składek na rzecz uposażonego przez cały okres obowiązywania umowy ubezpieczenia. Postać fundatora występuje w polisie posagowej, która jest przykładem polisy ochronno-oszczędnościowej (mieszanej).

Ustanie, wygaśnięcie odpowiedzialności ubezpieczyciela. Najczęściej termin ekspiracji określa polisa ubezpieczeniowa albo inny dokument zawarcia umowy ubezpieczenia.

Ubezpieczenia wszelkich ryzyk montażu (w ubezpieczeniach związanych z działalnością budowlaną). Ubezpieczenie należące do grupy ubezpieczeń technicznych.

To dokument zawierający rozliczenie wszystkich wydatków poniesionych przez strony Awarii Wspólnej.